‘Het leven is als fietsen. Om in balans te blijven, moet je blijven bewegen.’ Een prachtig citaat van Albert Einstein. Ja, die meneer van de relativiteitstheorie E = mc² .
Ook onze neurowetenschapper Erik Scherder beveelt bewegen aan als je gezond oud wilt worden en mentaal ook redelijk gezond wilt blijven. Hij geeft zelf vaak het goede voorbeeld want je ziet hem dan zwoegend op een soort hometrainer aan een verhoogd bureau zitten werken. Kortom, bewegen is goed voor lijf en leden, voor brein en hart én is zeker ook goed voor je geest.
Mijn conclusie uit deze geschetste voorbeelden is dat wij ook spiritueel moeten blijven bewegen. Want als de spirituele aderen dichtslibben moet je wellicht spiritueel gedotterd worden door een specialist. Dat is niet wenselijk voor jezelf. Dus dat werpt de vraag op hoe wij spiritueel in beweging kunnen blijven. Een soort van spiritueel fietsen.
Omdat ik een beelddenker ben krijg ik gelijk komische gedachten en er komen ook herinneringen boven die met fietsen te maken hebben. Helaas kan ik me niet meer herinneren hoe ik zelf heb leren fietsen. Volgens mij heb ik geen steunwieltjes gehad. Mijn moeder is denk ik naast en achter mij aangerend. Eigenlijk weet ik wel zeker dat het mijn moeder was want mijn vader was niet zo’n sportief type. Hij had een heleboel andere kwaliteiten waaronder een behoorlijke dosis relativerende humor en hij was super creatief.
Gezien het gegeven dat ik een product ben van mijn vader en mijn moeder heb ik het vermogen om met mijn motorische vaardigheden en humorvolle creativiteit een positieve betekenis te geven aan minder leuke ervaringen. Zo dient zich ook de scene aan dat ik al fietsend een poging ondernam om mijn armen over elkaar te kruisen om met mijn linkerhand de rechterkant van het stuur vast te houden en vice versa. Dat pakte niet zo handig uit. Het resultaat was flink wat blauwe plekken, schaafwonden en een bochel in het wiel. Een illusie armer maar wel een ervaring rijker.
Uit die situatie heb ik dus geleerd om de verhouding tussen mijn motorische vaardigheden en mijn creativiteit, maar ook wel mijn impulsiviteit en toen nog jeugdig enthousiasme, meer in balans te brengen. En als ik op deze gebeurtenis terugkijk moet ik eigenlijk vreselijk om mezelf lachen. Ik zie de humor wel in van dit fiets experiment.
De herinnering aan mijn fiets experiment brengt mij tot de conclusie dat het duiden en betekenisgeven aan een situatie of gebeurtenis eigenlijk een vorm is van spiritueel fietsen. Door die manier van fietsen blijf je spiritueel in beweging en in balans. Voor mij is overigens ook het gezamenlijk vieren, zingen, eten maar ook vasten een soort van spiritueel fietsen.
Bij deze wens ik u allen de komende tijd dan ook heel veel spiritueel fietsplezier.