een hartvol leven & een zinvol hart
Over Alina
‘Ze heeft de gave om tussen de zinnen door te luisteren. Haar warmhartigheid
nodigde me uit om openhartig te zijn. Ze zette mijn donker in een verrassend licht.’
‘Ik heb helderheid verkregen om opnieuw te kunnen kiezen.
Ik voel me sterker en ben weer aan het werk.’
‘Ik hervond hoop en kracht. Ik heb weer zin om ’s ochtends op te staan.’
Alina is universitair geschoold en waardevolle levenslessen hebben
haar kennis en kunde verrijkt.
Ze is ethisch deskundige, vertrouwensperspoon, (familie)mediator
en therapeutisch geestelijk begeleider
voor mensen met levensproblemen, werkgerelateerde problemen
en zingevings- en existentiële vraagstukken.
In het verleden heeft zij met een coachingsinstituut een MfN geaccrediteerde
opleiding tot transformationeel mediator en bemiddelingscoach ontwikkeld.
Daarnaast verzorgt zij trainingen en coaching voor organisaties
en scholing en klinische lessen voor professionals.
Alina is als geestelijk verzorger betrokken bij de bewoners en ook bij in het aardbevingsgebied werkzame professionals. Samen gaan ze op zoek naar manieren
om hen te versterken in de opgave overeind te blijven en door te gaan met leven,
voor zichzelf en met elkaar.
hoofd, hart & handen
Door Alina
Ieder mens het recht heeft op een zinvol bestaan.
In alles wat ik doe zie ik de gehele mens.
Psychisch, fysiek, sociaal en bestaansrechtelijk vormen samen
het gehele menselijke zijn.
Ik heb mij ten doel gesteld om de mens een stuk zingeving te laten hervinden.
Ontwarren, verbinden en een hernieuwde balans vinden in de wederkerigheid
binnen relaties, houdt mijn gedrevenheid om zin te vinden in beweging.
Of het nu gaat om conflicten binnen het zelf, met anderen
of wanneer er lastige, moeilijke en trage levensvragen op het levenspad verschijnen.
Wetenschap en praktijk
De belangrijkste onderlegger om ‘zin’ te kunnen definiëren
is het perspectief van waaruit de mens naar de wereld kijkt.
Een mensbeeld is een opvatting over wie of wat de mens is of zou moeten zijn.
Een wereldbeeld is de opvatting die een mens heeft over hoe de wereld
en/of de samenleving is of zou moeten zijn.
In verschillende wetenschapsgebieden wordt de mens als relationeel wezen herkend.
Een relationeel wezen met een besef van wederkerigheid
en wellicht ook wederzijdse afhankelijkheid binnen relaties.
Mensen verhouden zich continu, zowel bewust als onbewust, tot het leven,
de wereld en andere mensen, en gaan daarmee ook continu verbindingen aan.
Ook ontwikkelingen en gebeurtenissen waarbij mensen zijn betrokken,
of waarvan ze getuige zijn, hebben hun invloed op de mens.
De hypothese is dat er vier dimensies zijn die ons mens maken;
fysiek/biologisch, psychisch, sociaal en spiritueel/existentieel.
Het besef dat deze vier dimensies de mens in zijn ‘mens-zijn’ compleet maken,
onderling met elkaar zijn verbonden, elkaar beïnvloeden en op elkaar inwerken,
maakt het gemakkelijker om het perspectief te verschuiven
van het individu naar de relatie.
Als we vanuit dit nieuwe perspectief kijken naar de verbinding
en de kwaliteit daarvan, dan komen begrippen als autonomie,
zelfbeschikking en verantwoordelijkheid in een ander licht te staan.
Zingeving duidt het meer actieve en informele en individuele aspect
van het proces aan waarmee mensen hun leven ordenen en betekenis geven.
Het proces van zingeving en het effect daarvan op het welbevinden van de mens
kent ‘zingevingsbehoeften’ die mensen onbewust graag in meer
of mindere mate voldaan zien om enige zin te kunnen ervaren in het leven.
Conflict en zingeving
Als mensen met elkaar in conflict zijn of een conflict ervaren,
kunnen ze geraakt worden op existentieel niveau omdat de identiteit van
het persoon-zijn, het bestaansrecht van de persoon, ter discussie wordt gesteld.
Zo ontstaat een diep besef van het verliezen van de verbinding met die ander.
Binnen dit conflictverhaal zijn mensen ten diepste aan het zin-zoeken
en bezig met hun bestaansoriëntatie. Zingeving naar aanleiding van een conflict
is dan ook niet meer alleen een psychologisch proces.
Een conflictbegeleider kan mensen meenemen
naar de transcendente of perspectivische positie om van daaruit de vraag te stellen
‘hoe moet of kan ik mij verhouden tot de wereld of tot deze gebeurtenis(sen)?’
of meer direct: ‘hoe wil of kan ik mij verhouden tot dit door mij ervaren conflict?
Het mensbeeld en het wereldbeeld van de mediator is gebaseerd op
het samen willen oplossen van het conflict middels
aandacht, betrokkenheid, verantwoordelijkheid, competentie,
deskundigheid, responsiviteit, solidariteit en vertrouwen.