Dit jaar had ik het plan opgevat om heel bewust de 12 heilige nachten mee te maken.
Die 12 nachten zijn vanaf de Kerstnacht tot de viering van Driekoningen op 6 januari. Die nachten worden van oudsher aangemerkt als bijzondere nachten. Men noemt ze ook wel de 12 heilige (wie)rooknachten. Nog voordat de kerk de nacht van 24 op 25 december als geboortedatum van Christus vastlegde, vierde men de geboorte van het licht tijdens de winterzonnewende en vanaf dat ogenblik de start van deze bijzondere tijd.
De bedoeling is dat je de eerste 6 nachten gebruikt om terug te blikken wat er dit jaar is gebeurd. Wellicht kun je daar al zaken of thema’s uit halen waarvan je denkt of besluit om dat nou juist het komende jaar anders te doen.
De tweede helft van de 12 nachten vallen dan in het begin van het nieuwe jaar. In die dagen ga je bewust bezig met het uitzetten van die dingen en intenties die je het komende jaar wilt doen. Doelen stellen dus.
De symboliek van onze kniepertjes en nieuwjaarsrolletjes lijkt wel een beetje op dit proces. De kniepertjes, vlak en uitgerold, staan voor het oude jaar. De nieuwjaarwsrolletjes, opgerold en de toekomst nog verborgen, staan voor het nieuwe jaar. In dat rolletje liggen onze goede voornemens verborgen.
Ha, daar komt meteen een addertje onder het gras. Want wat als ik wil afvallen of minder suiker wil gebruiken? Dan struikel ik meteen al over mijn goede voornemens. Ik mag dat koekje niet eten.
Uit ervaring weet ik van mezelf dat ik voornemens vaak heel enthousiast bedenk en ambitieus inzet. Het liefst verwacht ik al binnen een maand me dan gezonder, gelukkiger en of beter te voelen. Als dat niet zo blijkt te zijn is de teleurstelling groot waardoor ik sneller geneigd ben om mijn doel of voornemen op te geven. Wat is nou realistisch en haalbaar? Hoe kan ik volhouden?
Heel belangrijk in dit proces is dat je realistische en haalbare doelen stelt. Als ik mijn beperkte blik op mezelf daar op los laat dan weet ik bij voorbaat al dat mijn doelen wel eens gedoemd kunnen zijn om te mislukken. Want ik kijk in de spiegel en praat met en tegen mezelf. Natuurlijk krijg ik dan alleen maar dezelfde dingen terug. Vooral ook omdat ik het soms enorm eens kan zijn met mezelf. Dat brengt me op een belangrijk deel van het kunnen volhouden van goede voornemens. Zoek verbinding met anderen. Praat erover met elkaar, deel je ideeën en de stappen die neemt of wilt nemen. Of stel gezamenlijk doelen en enthousiasmeer elkaar. Want samen is het veel leuker. Ook gun ik het ons dat we dan ook bedenken dat er eenzame mensen zijn die wellicht ook goede voornemens hebben maar dit niet kunnen delen. Om wat voor reden dan ook. Kunnen en willen we er volgend jaar ook voor ander zijn? Op zich is dat al een mooi voornemen.
Dan geef ik ter afsluiting nog een tip mee om deze voornemens vol te kunnen houden. Neem kleine stapjes. Of misschien wel kleine hapjes.
U allen wens ik een gezond en een gelukkig nieuwjaar.
